..حرف های در گوشی..حرفهایی که هر زن و شوهری لازمه بدونند..

شب اول محـــــــرم بــــــود. شیخ حسن رفته بود به یکی از دهات اطراف همدان برای روضه خوانی، هنگام برگشت قدری دیر کرده بود و درب دروازه شهر را بسته بودند. نه امکان برگشت به ده را داشت و نه صبر بر پشت دروازه، در زد، متوجه شد علی گنــــدابی در حال مستی قداره بسته پشت در مشغول داد و فریاد است. چاره ای نبود، مجدد در زد، در باز شد وقتی چشم علی گنــــــدابی به شیخ افتاد گفت آشیخ حسن این وقت شب اینجا چه میکنی؟

گفتم: رفته بودم ده روضه بخونم.

گفت: شما هم مسخره کردین هر روز روضه روضه روضه.

گفتم: علی امروز با همه وقتا فرق میکنه.

گفت: چه فرقی میکنه؟

گفتم: امشب شب اول محرمه. تا علی این را شنید با سر به در و دیوار کوبید و تکرار کرد، علی محرم آمد و تو مشروب خوردی.ای بی‌حیا!

پس از چند دقیقه رو به من کرد و گفت باید همین الان برام روضه بخونی. چون مست بود نمی خواستم براش روضه بخونم، اما هر چه کردم نشد. تهدید کرد. در آخر گفتم منبــــــر ندارم. دیدم خم شد و گفت بشین روی کمر من و بخون.

چاره ای نبود نشستم و شروع کردم به مقـــــدمه خواندن.

ناگهان با عصبانیت بلند شد و فریاد زد معطلم نکن مستقیم برو در خونه قمر منیر بنی هاشم ابوالفضل العباس(ع).

بگو عــــــلی اومده. من هم شروع کردم.

ای اهل حرم میر و علمدار نیامد، سقای حسین سید و سالار نیامد

دیدم که هی بالا و پایین میرم، دقت کردم دیدم علی گنـــــدابی مست لایعقل داره به پهنای صورت اشک می‌ریزه و التماس می‌کنه.

خلاصه روضه که تمام شد بلند شد اشکاشو پاک کرد و از من تشکر کرد و گفت: ممنونتم میتونی یک کار دیگر هم برام انجام بدی، من خجـــالت می‌کشم؟

گفتم: چه کاری؟

گفت: رو به نجف وایستا و به آقا بگو که علی غـــــلط کرد. قول می‌ده دیگه لب به مشروب نزنه، قول می‌دم.

من هم همین کار رو براش انجام دادم و رفتم منزل...

او توبه حقیقی کرد…

شهادت طیب

سرانجام طیب به اعدام محکوم شد. و حکم اعدام او در بامداد روز ۱۱/۸/۴۲ در ساعت ۵:۱۰ در میدان تیر حشمتیه به اجرا درآمد. بعد از شهادت طیب امام خمینی به حوزه‌های علمیه قم، نجف و مشهد می‌گویند طلبه ها سه شبانه روز برای طیب، نماز و روزه قضا انجام دهند و ۱۵۰ هزار تومان هم در آن زمان به آقای عسگر اولادی می‌دهند و می‌گویند این پول را به نیت رد مظالم برای طیب حاج رضایی بدهید. جالب این است که هم اکنون عکس او را در هر جا از جمله در خانه‌اش در میدان خراسان زده‌اند، زیر آن این مطلب نوشته شده که «به خدا من این سید (امام خمینی) را نمی‌شناسم، اما با بچه حضرت زهرا سلام الله علیها در نمی‌افتم.» و همین موضوع باعث عاقبت به خیری و شهادت او شد سید تقی درچه ای نقل می کند: « در شب اول شهادت طیب، در تمام کتابخانه های عمومی قم، مثل مسجد اعظم، کتابخانه فیضیه، کتابخانه حضرت معصومه علیها السلام و کتابخانه های دیگری که دایر بود، پانزده هزار نفر از روحانیون، برای مرحوم طیب و حاج اسماعیل رضایی نماز وحشت خواندند. من فکر نمی کنم برای هیچ آیت اللهی، در شب اول قبر، پانزده هزار نماز وحشت خوانده شده باشد» شهید طیب حاج رضایی در وصیت نامه خود، در خواست کرده بود که در حرم حضرت عبدالعظیم، دفن شود و علت آن را نزدیکی شرافت این مکان با شرافت کربلا ...

مرحوم طیب در ۱۵خرداد در روز ۱۵ خرداد، طیب با تعطیل کردن میدان بارفروش ها، موجب شد که تظاهرات، با شور بیشتری صورت گیرد و تأثیر بیشتری نیز داشته باشد. شهید عراقی، در این باره می گفت: رژیم از طیب توقع داشت که حداقل، جلوی این تظاهرات را در داخل میدان بگیرد. ولی طیب این کار را نمی کند. وقتی او را می گیرندو می برند، از او می خواهند یک فرم را امضا کند و آزاد شود. تقریباً مسأله [و مضمون آن فرم] این بوده که آقای خمینی، یک پولی به من داده که بیایم هم چنین حادثه ای را خلق بکنم و من هم آمده ام، مثلاً، یک ۲۵ زار (ریال) داده ام و مردم، این کارها را کرده اند. وقتی می گذارند و می گویند این حرف را بزن، قبول نمی کند. نصیری تهدیدش می کند و این هم به نصیری فحش می دهد» سید تقی درچه ای نیز می گوید: او را شکنجه کردند و گفتند بگو از خمینی پول گرفته ام و این غایله را راه انداخته ام. [اما او در عوض] گفته بود: «من عمر خودم را کرده ام؛ بنابراین حاضر نیستم در پایان عمر خود، به کسی که جانشین ولیّ عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف است و مرجع تقلید هم هست، تهمت بزنم. من به امام حسین علیه السلام و دستگاه او، خیانت نمی کنم» آقای ملکی – که از اهالی شهر ری و پدر دو شهید است و هم زمان با مرحوم طیب، زندانی بود- می گفت:« زندانی ها را به صف کرده بودند و به مرحوم طیب، دست بند قپونی زده بودند. به این ترتیب که یک دست از عقب و یک دست هم از روی شانه می آید و دو تا مچ را از پشت سر با چیزی به هم می بندند و مثل ساعت کوک می کنند و دو دست، تحت فشار قرار می گیرد و استخوان سینه، بیرون می زند. عرق از بدن مرحوم طیب می ریخت و او را از جلوی ما عبور می دادند تا ما عبرت بگیریم. مرحوم طیب، تمام این سختی ها را به جان خرید؛ ولی حاضر نشد بگوید از امام خمینی پول گرفته[است]»

طیّب طیّب میگن اینه..:

بارها به جرم چاقوکشی به زندان افتاده بود و یک بار هم به بندرعباس تبعید شده بود.

در مراسم جشن تولد پسر محمدرضا پهلوی، تمام چهار راه مولوی را تا شوش، فرش کرد و طاقِ نصرت بست.

 به دلیل اقداماتی که در ۲۸ مرداد به نفع تاج و تخت انجام داد، همواره مورد توجه محمدرضا پهلوی بود و حتی از شاه، یک طپانچه هدیه گرفته بود.

با این حال، او را «حرّ» خواندند؛ زیرا در دل عشق حسین علیه السلام داشت و سرانجام از لشگر یزید، به بیرق امام حسین پناه برد.او در اواخر سال ۴۱، دچار تحولی درونی شد و دوستان و آشنایانش، بارها از او شنیدند که می گفت: «خدایا پاکم کن، خاکم کن»

ویژگی خاص مرحوم طیب که همه دوستانش بر آن متفق بودند، انسانیت و لوطی گریِ او بود؛ به گونه ای که وقتی به شهادت رسید، خانواده های بسیاری که تحت سرپرستی او بودند، دچار مشکل شدند.

دسته طیب، بزرگترین دسته عزاداری در تهران بود. دسته سینه زنی او در شوش و خراسان حرکت می کرد و خود او، با لباس مشکی و سر و صورتی خاک آلود و گل مالی شده، در میان مردم به راه می افتاد و آنان را اطعام می نمود. او علاوه بر عزاداری در ماه محرم، در هیأت خود، از یک معلم برای آموزش احکام و زبان عربی نیز استفاده می کرد.

دسته طیب، شب عاشورا ـ دوازده خرداد ـ طبق معمول همه ساله، از تکیه بیرون آمد. طیب در جلوی علامت تکیه، در حرکت بود و سینه زن ها پشت سرش، آرام آرام حرکت می کردند. آن شب بر خلاف سال های قبل، عکس های حضرت امام به سینه علامت، نصب بود.

اتومبیل دربار کنار خیابان ایستاد. رسول پرویزی- معاون اسدالله علم، نخست وزیر دربار – پیاده شد و سریعاً جلوی طیب آمد و پس از سلام گفت: «طیب خان! این کاری که کرده ای، کار درستی نیست. آن عکس ها را بردار».طیب گفت: «من عکس ها را بر نمی دارم». پرویزی گفت: «طیب خان! بدجوری می شود». طیب با متانت و وقاری که مخصوص خودش بود، خیلی صریح گفت: «بشود» …

طیب علی رغم کارهای خلافی که می کرد، در عمق وجودش به روحانیت احترام می گذاشت و به خود، اجازه نمی داد که روحانیون و طلاب را مورد بی احترامی و آزار، قرار دهد..

1. درباره‌ی تولد یافتن فرزند پسر، در احادیث سفارشاتی شده است که دو نمونه ذکر می‌شود:

پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: «کسى که فرزندى در راه دارد، اگر نیّت کند که نامش را محمد یا على بگذارد، خداوند متعال به او پسر خواهد داد».[1]

امام صادق(ع) می‌فرماید: «هرکس که زنش باردار است و فرزندش چهار ماهه شد، رو به قبله بایستد و آیة الکرسى بخواند، و دست به پهلوى همسرش گذارد و بگوید: اللَّهُمَّ إِنِّی قَدْ سَمَّیْتُهُ مُحَمَّدا (خداوندا من این فرزند، را محمد نام گذاردم)، خداوند این جنین را پسر می‌کند، و اگر به عهد خود وفا کند و نام او را محمد نهد خداوند آن را وسیله برکت او قرار دهد و گرنه اختیار با خداست که او را نگهدارد یا ببرد».[2]

2. گفتنی است؛ دعا کننده باید مصلحت الاهی در درخواست خود را در نظر داشته باشد؛ یعنی بداند که خداوند اگر مصلحت بداند دعایش را مستجاب می‌کند، و فرزندش، پسر متولد می‌شود. به دیگر سخن؛ تنها دعا برای پسر شدن فرزند علت تامه نیست، و نباید خیال کرد حالا که این دعا خوانده شد، حتماً باید پسر متولد شود. همچنین باید دانست که والدین از خداوند مهربان سلامت فرزند خود را بخواهند؛ همان‌طورکه هر وقت به امام زین العابدین(ع) بشارت مى‏دادند که فرزندى برایتان به دنیا آمده، سؤال‏ نمى‏فرمود که آیا پسر است یا دختر، بلکه مى‏فرمود: آیا سالم‏ و بى‏عیب است؟ اگر مى‏گفتند آرى، مى‏فرمود: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ‏ یَخْلُقْ‏ مِنِّی‏ شَیْئاً مُشَوَّهاً»؛ سپاس خدایى را که از من فرزندى ناهنجار به دنیا نیاورد.[3]

چند روز پیش که برای گشت و گذار به پارک رفته بودم یکی از دوستان دوران دبستان را در آنجا دیدم.بعداز مدتی حال و احوال پرسی و مرور خاطرات گذشته شروع کردیم به صحبت کردن در مورد زندگی و مشکلات جامعه.متوجه شدم نشاط گذشته را ندارد مثل اینکه یک غم روی دل او بود..!بعد چند لحظه پی به علت ناراحتی او بردم..سه سال بود که ازدواج کرده بود خیلی علاقه داشت فرزندی داشته باشه و طعم شیرین پدر شدن را بچشد ولی شرایط جامعه و ترس از افتادن در مشکلات اجازه نداده بود اقدامی جدی برای فرزند دار شدن انجام دهد.گفتم در مرحله اول توکل به خدا داشته باش و از خدا بخواه،نه به صورت خواستن معمولی بلکه با حالت التماس انشالله خداوند عنایتی کند که باعث شاد شدن و شیرینی زندگیت می شود..(پیامبر(ص): اُطلُبُوا الوَلَدَ وَ التَمِسوهُ فَإنَّهُ قُرَّةُ العَینِ و رَیحانَةُ القَلبِ.مکارم الأخلاق ج1 ص168)

حواست باشه دیرنشه...

شروع کردیم به بحث در مورد مسائل و مشکلاتی که تصور میکرد با بدنیا آمدن فرزند در زندگیش اتفاق میافتد..

میگفت:چند سال باید از ازدواج بگذرد و بعد پای بچه به خانه باز شود؟گفتم: تا امروز علم پزشکی و روانشناسی زمان دقیقی برای این موضوع مشخص نکرده است ولی خیلی افراد به اشتباه قائل به این هستند که باید سه یا چهار سال از زندگی بگذرد و بعد اقدام کنند!می گویند:اول زندگی زمانی است برای کیف کردن و دور زدن و مسافرت دو نفری،اول زندگی برای استراحت و آرامش و لذت بردن از نشاط جوانیه.بله صحیح است از زمانی که فرزند به خانواده دونفری اضافه می شود کلا نوع زندگی تغییر می کند  باز هم آرامش و لذت وجود دارد  ولی نوعش با قبل از تولد نوزاد متفاوت است وقتی پدر و  مادر نگاه به لبخند فرزند میکنند و لذت میبرند این خوشحالی کمتر از شادیهای دونفری است؟ مگر نمیشود با فرزند به مسافرت رفت مقداری متفاوت تر از قبل می شود رفت..

یک عده هم میگویند پنج سال اول زندگی زن و شوهر نباید فرزند داشته باشند برای اینکه یکدیگر را بشناسند که اگر قرار است  به این زندگی پایان دهند بدون فرزند باشند بهتر است!اولا بهتر است فرد در دوران نامزدی و قبل ازدواج کاملا از طرف مقابل خود آگاهی پیدا کند و با شناخت کامل اقدام به ازدواج نماید که در زندگی با مشکلات روبرو نشود ثانیا ما نمی گوییم که همیشه فرزند سبب تحکیم بنیان خانواده میشود ولی تجربه نشان داده که علت از هم پاشیدن بسیاری از خانوادها نبود فرزند می باشد زیرا فرزند میتواند نقطه اتصالی باشد که از وجود زن و شوهر ایجاد شده است و می توان گفت قدم نهادن فرزند در یک زندگی باعث تقویت روحیه مسئولیت داشتن در قبال زندگی می شود و این خود یکی از ستونهای مهم زندگی است..ثالثا چه بسا خانوادهایی بعد از سی سال به جدایی رسیده اند پس باید گفت باید سی سال هم صبر کرد؟! رابعا پزشکان معتقدند جلوگیری طولانی مدت از بارداری باعث پایین آمدن احتمال بارور شدن زن میشود یادت نره که تحقیقات نشان می دهد باردار شدن بانوان باعث طولانی  شدن عمرآن ها میشود..حواست باشه دیر نشه...

گفت حاج آقا بچه دار شدن پول می خواهد ما که پول نداریم صدات از جای گرم میاد!

گفتم آره واقعا سخته در این زمانه با این هزینه های زیاد حتی نمی توان از پس خرج و مخارج خودت  برآیی چه برسد به یه خانواده.!ولی شدنیه.. از قدیم به ما یاد داده اند که:خانه اى که کودک در آن نباشد ، برکت در آن نیست. (پیامبر(ص):بَیتٌ لا صِبیانَ فیهِ لا بَرَکَةَ فیهِ (کنز العمّال.ج ۱۶ ص274)

چون  آدم معتقدی بود بهش گفتم خود خداوند در دو مسئله تضمین کرده که شما حرکت کنید من برکت را برای شما میفرستم مسئله ازدواج و فرزند دار شدن،در روایات آمده است وقتی این دو در زندگی انسان وارد شوند روزی خود را با خود می آورند و یکی از کلید ها برای باز شدن در رحمت زن و فرزند است.(امام صادق(ص):الرزقُ مَعَ النساءِ و العیالِ.نور الثقلین، ج 3 ص 595)

البته نباید فراموش کرد که باید سعی و تلاش کرد و آنهایی که  سخت کوش ترند پیروزترند.نباید دست روی دست گذاشت و منتظر روزی بود بلکه باید به دنبال روزی مقدر شده رفت  و برای کسب روزی حلال برای زن و فرزند تلاش کرد که این یک نوع جهاد در راه خداست(پیامبر(ص):الکادُّ عَلى عِیالِهِ مِن حَلالٍ کَالمُجاهِدِ فی سَبیلِ اللّه.من لا یحضره الفقیه.ج۳ ص ۱۶۸)

باید توجه داشت که در زندگی قناعت کردن را سرمشق خود قرار دهیم  و هزینه ها را سبک گرفت  و پول را با برنامه ریزی خرج کنیم در غیر این صورت مبتلا به فقر خواهیم شد(امام علی(ع) :َترْکُ التَّقْدِیرِ فِی الْمَعِیشَةِ یُورِثُ الْفَقْر.بحارالانوار ج71 ص347)

یادت نره که قناعت گنج تمام نشدنیه.. حواست باشه دیر نشه...

گفت حاجی با این وضع جامعه چه طور میشه فرزند صالح تربیت کرد؟!

یاد حرف استاد صفایی افتادم که می فرمود:":پدر و مادر اگر عوامل تربیتی و نیازها و طرز برآوردن نیازهای کودک شناخته باشند می توانند هفتاد فرزند رو تربیت کنند در غیر اینصورت از عهده نصف فرزند هم برنمی آیند" اگر  به دنبال جمع آوری ثواب هستی یکی از بهترین راههای رسیدن به این هدف؛تربیت فرزند صالح می باشد که در دنیا و آخرت برای پدرومادر فایده دارد.. پیامبر(ص) با تشبیه فرزند به میوه درخت، فرزند را میوه دل می نامد و فرزند صالح را گلی از گلهای بهشت می داند. مطالعه کتاب های بسیار مفید که  در این زمینه چاپ شده را توصیه کردم مثل کتاب (من دیگر ما)نوشته ی محسن عباسی ولدی که از بهترین این کتاب ها می باشد..یادت نره تربیت فرزند صالح صدقه جاریه است..حواست باشه دیر نشه..

یک ساعت بود که مشغول صحبت کردن بودیم..گفت حاجی اگه امکانش هست این حرفایی که گفتید برای من بنویسید تا مقدار بیشتری به این نکته فکر کنم..این شد که دست به تایپ شدم...تا به این سخن مقام معظم رهبری عمل کرده باشم:(این مسأله افزایش نسل، جزو مباحث مهمی است که واقعا همه مسئولین کشور، روحانیون، کسانی که منبرهای تبلیغی دارند، باید در جامعه درباره آن فرهنگ سازی کنید؛ از این حالتی که امروز وجود دارد – یک بچه، دو بچه – باید کشور را خارج بکنید. )

تمام مواردی که در این نوشتار بیان شده است در نظر کتب فقهی  به عنوان مستحاب و مکروهات و محرمات جماع معرفی  شده اند که در این بخش سر فصل های آنها را یاد آوری می کنیم تا توجه پیدا شود به اهمیت شرعی مباحث ارائه شده.

مستحبات جماع

- زن و شوهر، نام خدا را بر زبان جاری کنند.

۲- دعا کنند و از خدا بخواهد فرزندِ سالم، مبارک، باتقوا، پاک و سالم به آنها عنایت فرماید.

۳- وضو داشته باشند؛ به‌خصوص اگر زن حامله است.[1]

۴- در مکان مستور و پوشیده انجام گیرد.

۵- ملاعبه با همسر، قبل از آمیزش و عجله نکردن و درنگ داشتن.[2]

۶- مرد پیش از آمیزش و پس از بیرون آمدن منی، ادرار کند.[3]

۷- آمیزش در شب دوشنبه، سه‌شنبه، پنج‌شنبه و جمعه (بعد از نماز عشا) و ظهر پنج‌شنبه و عصر جمعه و شب اوّل ماه رمضان مستحب است.[4]

مکروهات جماع

از نظر زمانی؛ در شبی که ماه می‌گیرد، روزی که خورشید می‌گیرد، روزهایی که بادهای سیاه و زرد می‌وزد یا زلزله می‌شود، هنگام غروب خورشید تا محو شدن شفق، بین اذان صبح تا طلوع خورشید، آخر ماه و شب اوّل هر ماه، جز ماه رمضان، شب نیمه هر ماه، شب چهارشنبه، شب عید قربان و عید فطر.

از نظر حالات؛ ، در سفر، اگر آب برای غسل کردن موجود نیست، در حال برهنگی، در انظار دیگران حتّی کودک، رو به قبله، پشت به قبله،در کشتی، سخن گفتن جز یاد خدا، با شکم پر از غذا،با مثانه پر ، ایستاده، زیر آسمان، زیر درخت میوه، استفاده زن و مرد از یک دستمال، در روایت آمده چنین کاری سبب دشمنی میان زن و شوهر می‌شود.[5]

محرمات جماع

1- اگر زن در ایام عادت ماهانه و نفاس باشد.

2- زمان احرام.

3- هنگامی که زن یا شوهر معتکف می باشند.

4- در هنگام روزه ماه رمضان.

پرهیز از سیگار

استفاده مادر از سیگار در دوره پیش از تولد با کم وزنی کودک در زمان تولد رابطه دارد و عواقب جدی ای را مانند سقط،زود رسی،تنفس ناقص در هنگام خواب،مرگ نوزاد و ابتلا به سرطان در دوران کودکی و... به وجود می آورد.

هم چنین نوزادان این مادران به صداها کم توجه اند و تنش عضلانی بیشتر نمرات آزمون هوشی کمتری دارد زنان بارداری که خود سیگار مصرف نمی کنند اما در معرض دود سیگار قرار دارند نیز با کم وزنی مرگ نوزاد اختلال در توجه و یادگیری کودکشان روبه رو می شوند.

پرهیز از مصرف داروهای مخرب

داروهایی مانند تتراساکلین مسکن ها آسپرین ها آنتی هیستامین ها و....آثاری مخرب بر جنین و مادر دارند مشکل دیگر،مربوط به نوزادان مادران معتاد به هروئین کاکوکین و متادون است.

این نوزادان در معرض انواع مشکلات زود رسی کم وزنی در هنگام تولد نارسای های جسمانی مشکلات تنفسی و مرگ و میر در زمان تولد قرار دارند هم چنین از آنجایی که این نوزادان معتاد به دنیا می آیند در زمان تولد سراسیمه و تند خو هستند و مشکل خوابیدن دارند.

خودداری از مصرف الکل

فرزندان مادران الکلی به سندرم الکل جنین مبتلا می شوند

توجه،حافظه و زبان معیوب،عقب ماندگی های ذهنی،ناهماهنگی حرکتی،بیش فعالی،چشم های بافاصله،پلک هایی که کم باز می شوند،لب بالای نازک و کوچک بودن سر از دیگر ویژگیهای این نوزادان است.در تفسیر نمونه آمده است که کسی که در حین انعقاد نطفه مست است 35درصد عوارض الکلیسم حاد را به فرزند خود منتقل می کند و اگر مرد و زن هر دو مست باشند صد در صد عوارض حاد در فرزند ظاهر می شود.[1]

دوری از آلودگی هوا و اشعه آفتاب

این دو عامل تاثیراتی مخرب بر جنین در حال رشد دارند؛جیوه باعث بروز اختلالاتی مانند نقص جسمانی،عقب ماندگی ذهنی،گفتار نابهنجار،و حرکات ناهماهنگ می شود هم چنین سرب،موجب زایمان زود رس،کم وزنی هنگام تولد،آسیب مغزی و نارسایی های جسمی می شود.قرار گرفتن در معرض اشعهx نیز مشکلات فراوانی را برای مادر و نوزاد بوجود می آورد و مادران باید تا حد امکان از قرار گرفتن در معرض این اشعه خودداری کنند.

دوری از استرس های هیجانی

استرس هیجانی شدید در طول بارداری سبب سقط،زود رسی،کم وزنی،بیماری تنفسی،کام شکافته،تنگی باب المعده و..می شود.استرس هم چنین،دستگاه ایمنی را ضعیف می کند و مادران باردار را نسبت به بیماریهای عفونی آسیب پذیرتر می سازد.بنابراین عوامل استرس زا و غیر ضروری باید تا حد امکان از زندگی مادر حذف شوند و همسر و دیگر اعضای خانواده نیز از مادر باردار حمایت کنند.

درمان کم خونی

بهتر است پیش از بارداری از پزشک خواسته شود تا سطح آهن بدن مادر را بررسی می کند.کمبود آهن در دوران بارداری موجب احساس خستگی فراوان مادر می شود به علاوه ذخیره مناسب آهن برای رشد جنین هنگام زایمان ضروری است

رسیدن به وزن ایده آل

سلامت کودک تا حد زیادی به متعادل بودن وزن بدن مادر بستگی دارد.به همین دلیل مناسب است که مادر حداقل سه ماه پیش از باردار شدن به وزن ایده آل برسد.

هم چنین متعادل نگه داشتن وزن در دوران بارداری نیز خطر بروز دیابت حاملگی و دیگر عوارض مربوط به حاملگی را کاهش می دهد.

برنامه ورزشی

ورزش به حفظ وزن مناسب و تسکین استرس کمک می کند بنابراین خوب است که مادر یک برنامه ورزشی مناسب و متعادل را آغاز کند و آن را ادامه دهد.

کنترل بیماریهای پیشین

اگر مادر بیماری مزمن یا خاص دارد باید درباره خطراتی که ممکن است بارداری برای سلامت خود و کودکش به وجود آورد با پزشک مشورت کند.همچنین از مصرف و میزان داروهایی که باید حتی در طول بارداری استفاده شود،مطلع گردد.آگاهی دکتر از هر سابقه خانوادگی اختلالات ارثی نیز پیش از بارداری مفید است.