کارهای نهی شده

افعالی که هنگام مجامعت باید ترک شوند و در صورت انجام باعث ایجاد مشکلاتی در نطفه و فرزند خواهد شد.[1]

پرهیز از شتاب

هنگام مجامعت نباید شتاب ورزید و توصیه شده که مانند پرندگان با زنان رفتار نکنید بلکه لختی درنگ نمایید.[2]

سخن

توجه داشته باشید که سخن گفتن حین مجامعت باعث لال شدن فرزند می شود.[3]

نگاه

توصیه شده است که در حین جماع نگاه به عورت زن ترک شود زیرا باعث کور شدن فزند می شود.[4]

هوس غیر همسر

مجامعت به هوس زن دیگر با همسر باعث دیوانه و آلوده ومخنث شدن (زن صفت) فرزند می شود.[5] باید در این زمان مراقب افکار بود تا در نطفه تاثیر منفی نگذارد.

ایستاده

جماع کردن در حالت ایستاده که کار خران است باعث شب  ادراری فرزند می شود[6]

احتلام

جماع کردن با حالت احتلام مکروه است باعث جنون فرزند می شود[7]

شکم پر

هم چنین توصیه شده که با شکم و مثانه سیر جماع نشود که باعث بواسیر می شود[8]

عریان

با بدن کاملا  عریان جماع نشودزیرا  که باعث دور شدن فرشتگان می شود.[9]

انگشتر

زن و شوهر هنگام جماع باید انگشتر و گردن آویز نام خدا و تذکار مقدس با خود نداشته باشند.[10]

خضاب

در روایات متعددی آمده است که با حالتی که زن و شوهر خضاب کرده اند جماع نشود[11]

هفتمین قدم: آداب زناشویی

کارهای توصیه شده

میل شدید

توصیه شده که آمیزش نکنید مگر زمانی که میل شدید به این عمل دارید.[1] هنگامی که از جماع هدف تولید مثل دارید چند روزی قبل از زمان معین شده ارتباط نداشته باشید.

ملاعبه

توصیه شده است مرد همسر خود را قبل از آمیزش با زبان و دست و با گفتار ولمس آماده سازد و مانند مرغان سریع شروع به آمیزش نکند.[2] قبل از  شروع مجامعت  زن و مرد  باید به آمادگی برسند و این آمادگی با نوازش و بوسه وشوخی و امور دیگری که مورد بحث ما نیست حاصل می شود.

از مجامعت پیش از ملاعبه نهی شده است[3] و این یک نوع جفا به همسر می باشد[4] و توصیه شده به مردان که برای شروع جماع عجله نکنند.[5]

وضو

بهتر است که هنگام آمیزش زن و شوهر وضو داشته باشند.[6] ارتباط  درهنگام بارداری بدون وضو باعث منعقد شدن نطفه ای با صفت کور دلی و بخل می شود.[7] توصیه شده که هرکس پس از آمیزش و پیش از غسل بخواهد بار دیگر آمیزش کند وضو بگیرد.[8]

آرامش

اگر مرد با آرامش قلب و اعصاب راحت و غیر مضطرب با همسر خود آمیزش کند، نطفه در رحم، بدون اضطراب ساکن می شود و فرزند شبیه پدر و مادر خود خواهد بود. اما اگر مرد با اضطراب و اعصاب ناراحت با همسر خود بیامیزد، نطفه با اضطراب در رحم مادر قرار می گیرد و فرزند شبیه عمه، عمو، خاله، دایی و سایر اقوام خواهد بود.[9]

جواب دقیق  این سوال که چرا فرزند ، گاه همانند پدر و مادر خویش ، و گاه همانند دایى و عموست؟ در همین بخش داده می شود که اگر مرد با دلى آرام و اندامى بدون اضطراب به سراغ همسر خویش برود ، دو نطفه با استوارى و چنان که دو جنگاور به هم در مى آویزند ، با یکدیگر گلاویز مى شوند . پس چنانچه نطفه مرد بر نطفه زن چیرگى یابد ، فرزند ، همانند پدر مى شود و چنانچه نطفه زن بر نطفه مرد ، چیرگى یابد ، فرزند با مادر ، همانند مى شود . امّا اگر مرد با دلى ناآرام و اندامى آشفته به سراغ زن برود ، دو نطفه ، آشفته و لرزان مى شوند و به سمت راست یا چپ زِهدان مى افتند . چنانچه نطفه به سمت راست زِهدان بیفتد ، بر رگ هاى عموها و عمّه ها افتد و به عموها و عمّه ها همانند مى شود ، و چنانچه به سمت چپ زهدان افتد ، بر رگ هاى دایى و خاله ها مى افتد و به دایى ها و خاله ها همانند مى شود.

ششمین قدم: تغذیه

نوع غذای پدر مادر در شکل گیری نطفه ای پاک و مبرا از هر رذیله ای بسیار موثر است. توجه داشته باشید غذای حلال باعث سعادت فرزند و غذای حرام علاوه بر تاثیر در پدر ومادر باعث شقاوت فرزند می شود. پس لازم است که قبل از انعقاد نطفه به این مهم توجه کرد و فقط از لقمه حلال تغذیه کرد.

لقمه حلال انسان را به درجات عالی می رساند و لقمه حرام انسان را شقی و دل سیاه ترین مردم تبدیل می کند تا حدی که دشمنان امام حسین علیه السلام به فرموده ی حضرت کسانی بودند که شکمهایشان از حرام پر بود. پیامبر  صلی الله علیه و آله و سلم بعد از چهل روز کناره گیری از حضرت خدیجه سلام الله علیها از غذای بهشتی تناول فرمودند و سپس خداوند نور حضرت زهرا سلام الله علیها را به حضرت خدیجه منتقل نمود.

خوردن بعضی میوه ها انسان را در آمیزشی مطلوب کمک می کند مثل زردک خرما انجیر خربزه پیاز تخم مرغ( با گوشت و پیاز و روغن زیتون هم توصیه شده است) حلیم  شیر وعسل که باعث افزایش توان جنسی می شوند.[1] هم چنین روزه و واگذاردن مو و پوشیدن کفش مشکی باعث کاهش میل جنسی میشود.[2]

خوردن میوه به  توسط پدر زیبایی فرزند و خوردن آن توسط مادر باعث خوش بو شدن و صاف شدن رنگ و خوش اخلاق شدن فرزند[3] و هم چنین باعث زیاد شدن هوش و عقل می شود.[4] البته بعضی کلمه سفرجل را که در روایات آمده است به اشتباه معنی گلابی کرده اند و توصیه کرده اند برای زیبایی فرزند گلابی خورده شود.

کندر

توصیه شده است به خوراندن کندر به زنان که اگر کندر غذای جنین شود دارای دلی محکم و باهوش می شود و اگر فرزند پسر باشد شجاع می شود و اگر دختر باشد نزد شوهرش عزیز می شود.[5]

کاسنی

توصیه شده است که پدر قبلا از انعقاد نطفه کاسنی بخورد تا آب منی او زیاد وباعث تولد فرزندی نیکو می شود وفرزند انسان پسر می شود.[6] خوردن کاسنی به کسانی توصیه شده که علاقه دارند فرزندان زیادی داشته باشند چون منی را زیاد می کند.[7]

سویق (قاووت)

خوردن قاووت گوشت را مى رویانَد ، استخوان را استحکام مى بخشد و سبب مى شود که جز فرزندانى قوى از شما زاده نگردد.[8]

پنجمین قدم: مکان

باید مکان برای انعقاد نطفه مناسب و دارای آرامش و عاری از تصاویر زشت باشد و زمینه  را برای  نطفه ای بدون نقص و مشکل فراهم آورد .در متون دینی برای مکان جماع ویژگی و شرایطی بیان شده است که رعایت آنها به دور از فایده نیست.

مکانهای ممنوع

قابل رویت

جماع باید خارج دید دیگران و پنهانی باشد و در هنگام ارتباط کسی حضور نداشته باشد.توصیه شده به مومنین که جماع پنهانی را از کلاغ بیاموزید.[1] حتی نهی شده این که مرد ، با همسرش نزدیکى کند ، در حالى که کودک ، در گهواره به آنها مى نگرد.[2] اگر مرد  با زن خود جماع کند در خانه ای (اتاق) که در آن طفل باشد آن طفل زناکار میشود یا فرزندیکه از ایشان به همرسد زناکار می شود و حتی اگر کسی در خانه بیدار باشد که ایشان را ببیند یا سخن و نفس ایشان را بشنود در نطفه تاثیر خواهد گذاشت و رستگاری را از فرزند سلب می کند.[3]

زیر درخت

جماع زیر درخت  باردار باعث جلاد آدمکش و کدخدا شدن فرزند می شود[4] و هم چنین ثابت شده است بارهای الکتریسیته در زیر درختان  بسیار است باعث ضعف اعصاب و سستی مغز جنین می شود.

مقابل آفتاب (مگر با روپوش)

نتیجه ارتباط  در مقابل آفتاب و نورفرزندی می شود که درزندگیش  دچار سختی و فقر می باشد[5] و امکان سقط آن جنین می باشد[6] و هم چنین می توان گفت در نور خورشید اشعه گاما و ماوراء بنفش وجود دارد که باعث علیل شدن نطفه می شود و فرزند متولد شده دائم در حال مریضی و تنبلی و کسالت می باشد.

رو و پشت قبله

نهی شده که انسان رو به قبله یا پشت به قبله جماع کند.[7]

پشت بام

جماع در پشت بام باعث منافق و ریاکار بدعت گذار شدن فرزند می شود.[8]

ادامه زمانهای نهی شده:

حیض

در حال حیض علاوه بر این که جماع در فرج زن حرام می باشد (بعد از پاک شدن و پیش از غسل کردن جماع را نیز بعضى حرام میدانند که احتیاط به ترک می باشد)باعث بیمارى جذام یا برص و پیسى میشود[1] در بعضی روایت بیان شده که فرزند تشکیل یافته در این زمان دشمن اهل بیت می شود[2] و باعث ناقص الخلقه شدن آن می شود.[3]

بعد از ظهر (دو روز استثنا شده است)

ارتباط در بعد از ظهر باعث لوچ و دوبین شدن فرزند می شود.[4]

غروب و طلوع

جماع دو ساعت قبل از طلوع و دو ساعت بعد از غروب نهی شده و ارتباط در این اوقات مکروه می باشد.[5] ثابت شده است که در این زمان الکتریسیته موجود در فضا بسیار زیاد می باشد و در نطفه تاثیر میگذارد.

ساعات اول شب

منعقد شدن نطفه در این  ساعات باعث جادوگر و دنیا طلب شدن فرزند می شود.[6]

میان اذان و اقامه

در این زمان اگر نطفه ای منعقد شود فردی خونخوار خواهد شد.[7]

زمان های نهی شده

در آموزه های دینی توصیه به ترک جماع در زمانهای خاصی شده است که عبارتند از:

اول، وسط و آخر ماه قمری[1]

جماع در اول و وسط و آخر ماه قمری باعث سقط جنین  و دیوانگی و خوره و ناقص العقلى (همسر و فرزند) و گیجی و فلج اعضا  فرزند می شود[2]و هم چنین فرزندی با بیماری صرع به دنیا می آید و توجه داده شده به اینکه اکثر افرادی که به  بیماری صرع مبتلا هستند نطفه  آنها در اول یا آخر ماه منعقد شده است.[3]

براساس تحقیقات موقعیت و محل قرار گرفتن خورشید و ماه  وستارگان و سیارها و زاویه ای که نسبت به زمین میسازند  اثر تخریبی برجنین میگذارند،که احتمالا دلیل روایات منع از جماع در این ایام به همین دلیل نجومی می باشد.به جز شب اول ماه رمضان که جماع در این شب مستحب می باشد.

ماه در محاق

 ارتباط درسه شب آخر ماه( که قمر در کره زمین دیده نمیشود)باعث سقط شدن فرزند میشود.[4] و هم چنین وارد شده است که جماع در دو روز خر ماه باعث تشکیل نطفه فرزندی با صفت رذیله ی کمک کننده به ظالم و هلاک کننده مردم می شود.[5]

کسوف و خسوف

توصیه میشود در زمان کسوف و خسوف نطفه منعقد نشود زیرا  باعث تشکیل فرزندی بدون خیر می شود. پیامبر در شبی که ماه گرفت بستر همسرش را ترک کرد[6] هنگامی که زمین و ماه و خورشید در یک جهت قرار میگیرند میدان مغناطیسی بسیار قوی ایجاد میشود که در عمل کرد مغز اعصاب و اندام تاثیر می گذارد و جنین از این تاثیر در امان نیست.

قمر در عقرب [7]

شبی که قمر در عقرب است نهی شده از ازدواج و انعقاد نطفه و هم چنین جماع در این زمان مکروه می باشد.منجمان دوازده برج یا صورت فلکی(منطقة البروج) را در آسمان تصور کرده اند و گفته اند:قرار گرفتن ماه در صورت فلکی عقرب(برج هشتم) که تعدادی ستاره به صورت عقرب می باشند.هم چنین زمان قرار گرفتن ماه گردش خودش به دور زمین در این برج52 ساعت میکشد. طبق نظر منجمان بهترین زمان انعقاد نطفه برج حمل و دلو است. لازم به ذکر است در روایات فقط ترک ازدواج در این زمان نهی شده و چون جماع را می توان از لفظ ازدواج برداشت کرد این بخش را بیان کردیم. با مراجعه به تقویم های نجومی از زمان آن دقیق آن مطلع شوید.

زلزله

هنگام زلزله و بادهای سرخ و هرگونه حادثه ای،جماع مکروه می باشد چون انسان ترس  و اضطراب دارد و فرزند مشکلات عصبی پیدا می کند.[8]

شب چهار شنبه

در شب چهارشنبه از جماع نهی شده است.[9]

شب نیمه شعبان

نطفه ای که در این شب منعقد می شود، حاصلش فرزندی شوم و با خال چهره است.[10]

آخر ماه شعبان

توصیه  به ترک جماع در این روز شده است زیرا نتجیه انعقاد نطفه در این زمان تولد فرزندی می شود که یار یاور ستمگران است.[11]

شب عید فطر

حاصل تشکیل نطفه در شب عید فطر فرزندی شرور است.[12]

شب عید قربان

جماع در این شب اگر منجر به انعقاد نطفه شود فرزندی متولد می شود دارای نقص عضو ودستان او دارای شش انگشت یا چهار انگشت می باشد.[13]

شب سفر

در شبی که انسان قصد سفر دارد اگر جماع کند باعث  انعقاد نطفه فرزندی ولخرج میشود[14] به دلیل اینکه آرامش وجود ندارد و اضطراب سفر وجود دارد هم چنین نهی شده از جماع در سفر زمانی که آب برای غسل وجود ندارد.[15]

سه شب اول سفر(یا سفر سه روزه)

تشکیل نطفه  در این ایام فرزندی را به بار می آورد که یاری دهنده ظالم و ستمگر است.  بر علیه والدین خود عمل می کند.[16]

چهارمین قدم: زمان

 از مقوله های مهم برای داشتن فرزند سالم  انتخاب زمان مناسب برای انعقاد نطفه می باشد آمیزش در برخی زمانها منجر به مشکلاتی برای فرزند می شود که با دانستن این زمانها و توجه به زمان های مفید انعقاد نطفه باغبان شایسته ای شویم برای گل های بهشت.[1]

در این بخش زمان های توصیه شده و زمانهای نهی شده را برای انعقاد نطفه ای بیان میکنیم.

بهترین سن

طبق تحقیقات بهترین سن برای بارداری مادر 20 تا 24 سالگی است و تا سن34 سالگی مادر توانایی باروری مناسب را دارا می باشد.وقتی سن به 35 تا 39 برسد احتمال باروری به یک چهارم کاهش پیدا می کند ودر 40 تا 45 سالگی باروری فرد 95%کمتر از دهه سوم زندگی اش خواهد بود.

ولی برای مردان این محدودیت سنی وجود ندارد و آنها تا پایان عمر توانایی باور کردن را دارا می باشند به توصیه محققان بهترین زمان برای مردان تا قبل از چهل سالگی می باشد.برخی تحقیقات نشان میدهد فرزندان متولد شده از مردان 55 ساله دچار بیماری های ژنتیکی می شوند.

بهترین ایام هفته

در یکی از  وصیت های  حضرت رسول صلی الله علیه و آله وسلم به حضرت علی علیه السلام نکات بسیار دقیقی در رابطه با تاثیر جماع در شب های خاص بر روی نطفه بیان شده است.[2]

درشب دوشنبه ملازم جماع باش که اگر فرزندی آید حافظ قرآن و راضی به قسمت خدا باشد.

اگر شب سه شنبه جماع کنی و فرزندی آید پس از شهادت به شهادتین، شهادت روزی وی گردد و خداوند با مشرکان او را کیفر نکند و بوی دهانش خوش باشد و رحم دل و با سخاوت و پاک زبان از غیبت و دروغ و بهتان است.

اگر شب پنج شنبه جماع کنی و فرزندی آید حاکمی از حکّام گردد یا عالمی از علماء.

اگر در شب جمعه با زنت جماع کنی و فرزندی آید سخنور و گویا و زبان آور شود.

اگر شب جمعه بعد از عشاء باشد امید فرزندی می رود که از ابدال(کریم و شریف )باشد.

بهترین عصر

بعد از ظهر زمان مناسبی برای انعقاد نطفه نمی باشد به جز دو عصر که حضرت رسول این دو را استثنا قرار داده اند.[3]

در ظهر پنج شنبه هنگامی که آفتاب در وسط آسمان است اگر جماع شود فرزندی به دنیا آید تا پیر شود شیطان به او نزدیک نگردد و با فهم باشد و در دین و دنیا سلامت روزیش گردد.

اگر در روز جمعه پس از عصر باشد ونطفه فرزندی منعقد شود که معروف و مشهور و دانشمند گردد.

شب اول ماه رمضان

آمیزش در این شب مستحب می باشد.[4]

بهترین ساعت

بهتر است نطفه در ساعات  آخر شب تا سحر منعقد شود.توصیه شده است که این عمل را در آخر شب انجام دهید. زیرا برای بدن صالح تر و مایه امید بیش تر و ذکاوت بیش تر برای فرزند که در می باشد.[5]چون در این ساعت ها شکم نه پر است و نه خالی و خستگی بدن هم از بین رفته است.

سومین قدم: دعا  

در روند فرزند پروری اسلامی دعاهایی وارد شده است که خواندن آنها در هنگام همبستری باعث پیشگیری از انحرافات فرزند می شود. البته برای داشتن فرزندی پاک سرشت استفاده و قرائت برخی از این ادعیه در تمام طول مدت زندگی توصیه می شود.

توصیه شده هر کس بخواهد همسرش بچّه دار شود، پس از نماز جمعه، دو رکعت نماز بگذارد و در آنها رکوع و سجده را طولانى سازد و سپس این دعا را بخواند:

اللّهُمَّ إنّی أسأَلُکَ بِما سَأَلَکَ بِهِ زَکَرِیّا ، یا رَبِّ لا تَذَرنی فَرداً وأنتَ خَیرُ الوارِثینَ ، اللّهُمَّ هَب لی مِن لَدُنکَ ذُرِّیَّةً طَیِّبَةً إنَّکَ سَمیعُ الدُّعاءِ ، اللّهُمَّ بِاسمِکَ استَحلَلتُها وفی أمانَتِکَ أخَذتُها ، فَإِن قَضَیتَ فی رَحِمِها وَلَداً فَاجعَلهُ غُلاماً مُبارَکاً زَکِیّاً ، ولا تَجعَل لِلشَّیطانِ فیهِ شِرکاً ولا نَصیباً[1]

خداوندا؛ فرزندی به ما عطا فرما، مخلص ومبارک و صالح. خداوند او را از شیعیان آل محمد قرار ده.

دعای برای محافظت از گزند شیطان

بِاسمِ اللّه ِ ، اللّهُمَّ جَنِّبنِی الشَّیطانَ وجَنِّبِ الشَّیطانَ ما رَزَقتَنا[2]

اللّهُمَّ إنِّی استَحلَلتُ فَرجَها بِأَمرِکَ ، وقَبِلتُها بِأَمانَتِکَ ؛ فَإِن قَضَیت لی مِنها وَلَداً فَاجعَلهُ ذَکَراً سَوِیّاً ، ولا تَجعَل لِلشَّیطانِ فیهِ نَصیباً ولا شَریکاً[3]

دعا برای شریک نشدن شیطان در نطفه

بِسمِ اللّه ِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ الَّذی لا إلهَ إلّا هُوَ بَدیعُ السَّماواتِ وَالأَرضِ ، اللّهُمَّ إن قَضَیتَ مِنّی فی هذِهِ اللَّیلَةِ خَلیفَةً ، فَلا تَجعَل لِلشَّیطانِ فیهِ شِرکا ولا نَصیبا ولا حَظّا ، وَاجعَلهُ مُؤمِنا مُخلِصا مُصَفّىً مِنَ الشَّیطانِ ورِجزِهِ ، جَلَّ ثَناؤُکَ[4]

خدا را یاد کردن(بِسمِ اللّه ِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ گفتن) برای اینکه شیطان در نطفه شریک نشود[5]

دعای جامع؛ مانع از نقص عضو

اللّهُمَّ ارزُقنی وَلَدا وَاجعَلهُ تَقِیّا ، لَیسَ فی خَلقه زِیادَةٌ ولا نُقصانٌ ، وَاجعَل عاقِبَتَهُ إلى خَیرٍ[6]

دعاهای قرآنی

رَبِّ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ ذُرِّیَّةً طَیِّبَةً إِنَّکَ سَمِیعُ اَلدُّعاءِ[7]

رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَ ذُرِّیَّاتِنا قُرَّةَ أَعْیُنٍ وَ اِجْعَلْنا لِلْمُتَّقِینَ إِماماً[8]

رَبِّ اِجْعَلْنِی مُقِیمَ اَلصَّلاةِ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِی رَبَّنا وَ تَقَبَّلْ دُعاءِ[9]

استغفار

برای داشتن فرزند توصیه شده به طلب مغفرت از درگاه خداوند که حداقل مقدار آن هر روز یا شب صد مرتبه استغفار کردن است[10]که بهتر است صد مرتبه(استغفرالله ربی و اتوب الیه) بگوید.

برای حل مشکل نداشتن فرزند گفتن صبح و شب هفتاد مرتبه سبحان الله سپس ده مرتبه استغفرالله ربی و اتوب الیه بعد نه بار سبحان الله به دنبال آن یک بار استغفرالله ربی و اتوب الیه و حتی میتوان در عوض هرکدام به یک استغفرالله اکتفا کرد.[11]

دومین قدم: انتخاب همسر شایسته

برای اینکه جان خود را در بهترین مکان قرار دهیم باید به این مهم دقت کنیم.[1] انسان باید در انتخاب همسر مانند زنبور عمل کند نه مانند مورچه[2] یعنی مواظبت کند تا دختر یا پسر مسموم(بی دین و بی ریشه) را درون کندوی زندگی راه ندهد.

در اهمیت این موضوع همین بس که ائمه معصومین توجه خاصی به گزینش جایگاهی مناسب برای نطفه داشته اند.[3]

 معیارهای زیادی برای انتخاب همسر وجود دارد که در اینجا دو مورد را می آوریم  که با بحث  مطرح شده تناسب دارند:

اصالت

ریشه و اساس همسر در نسل و فرزند انسان تاثیر پنهانی میگذارد[4] باید توجه داشت که زنان فرزندانی مانند خواهران و برادران خود به دنیا می آورند[5] در روایات افراد بدون ریشه و فرهنگ خانوادگی که دارای زیبایی ظاهری هستند به سبزه در گنداب و مرداب تشبیه شده اند.[6]

عدم حماقت

انتخاب همسری باهوش و خردمند باعث پرورش فرزندی هوشیار می شود. انسان باید دوری کند از ازدواج با زن بی خرد برای اینکه خود و فرزند حاصل از این ازدواج دچار تباهی نشود.[7] جالب است بدانید فرزندان زنان کم خرد بجای اینکه لوکومتیو باشند دوست دارند واگن باشند و همیشه برون فکنی میکنند ولی فرزندان زنان باهوش علت عدم موفقیت خود را به دیگران نسبت نمی دهند.

اولین قدم: اصلاح نفس

اولین قدم داشتن فرزند صالح پرداختن به نفس و ذات خود می باشد.

در ابتدا باید از خود شروع کنیم و شایستگی های لازم را برای مقام ارجمند پدر و مادر در خود ایجاد کرد.

والدین باید بدانند هر تربیت و هر نوع صفتی را که در وجود فرزندشان تمنا دارند قبل از انعقاد نطفه باید در وجود خودشان به فعلیت برسد.

وقتی بر مومنین دستور محافظت از خود و خانوادهایشان در برابر آتش  نازل شد[1] مردى از مسلمانان، نشست و گریه کرد و گفت: من از [ حفظ ]خود ناتوانم.اکنون مسئولیت خانواده ام نیز بر عهده ام نهاده شد! پیامبر خدا صلى الله علیه و آله فرمود : «براى تو همین کافى است که به آنچه خودت را بدان فرمان مى دهى،آنان را نیز فرمان دهى،و از آنچه که خودت را نهى مى کنى، آنان را نیز از آن نهى کنى[2] از این روایت بر می آید که انسان در ابتدا باید به خودش امر و نهی کند ابتدا خود فرد عمل خیر انجام دهد سپس این امر و نهی و عمل خیر را متوجه خانواده اش کند تا وارد آتش نشوند.

نگهدارى خویشتن به ترک معاصى و عدم تسلیم در برابر شهوات سرکش است، و نگهدارى خانواده به تعلیم و تربیت و امر به معروف و نهى از منکر، و فراهم ساختن محیطى پاک و خالى از هرگونه آلودگى، در فضاى خانه و خانواده است.

این برنامه‏اى است که باید از نخستین سنگ بناى خانواده، یعنى از مقدمات ازدواج، و سپس نخستین لحظه تولد فرزند آغاز گردد، و در تمام مراحل با برنامه‏ریزى صحیح و با نهایت دقت تعقیب شود.[3]

پس در نتیجه در فرآیند فرزند آوری صالح والدین می بایست پیش از همه از تعلیم و تربیت و اصلاح نفس خویش شروع نمایند.