..حرف های در گوشی..حرفهایی که هر زن و شوهری لازمه بدونند..

سلام؛ من ۵ سال است که ازدواج کرده ام و با همسرم تفاهم داریم؛ فقط ۲ مورد است که پیش امده یکی شوهرم خیلی قلیان میکشد و عادت شده که مدام با کسانی که من دوست ندارم به چایخانه میرود و از هر دری هم معترض شده ام با زبان خوش با قهر و دعوا و این بار اخر که به علت بچه دار شدن ولی هیچ فایده ای ندارد یکی هم اینکه به تازگی نماز نمیخواند و اهمیت نمیدهد به قول خودش استراحت میکند که من خیلی زجر میکشم و حتی خانواده من هم که مذهبی هستند متوجه شده اند که من باز خیلی ناراحت میشوم و خیلی باهاش حرف زدم ولی به نتیجه نرسیدم ممنون میشوم راهنماییم کنید

پاسخ:
 لازم است بدون برخورد و اعتراض و شکایت و با پرهیز از هر مجادله و بگومگویی ، به شوهرت توضیح بدهی که مسایل شوهرت مثل قصور در عبادات و قلیان کشیدن و با افراد ناامن مرتبط بودنش ، چقدر تو را نگران و پریشان کرده و بخواهی که برای آرامش تو اقدامی بکند؛ یکی از اقدام هایش می تواند این باشد که از مشاوری مثل من در مورد نظرات و نگرانی های شما سئوال کند.

دختر خانم به من می گه در دوره آشنایی هستیم و قراره با هم ازدواج کنیم ولی:

پسر مقابلم به من توهین و فحاشی می کند..
بار ها با هم قهر کردیم..
حرفهاش عوض میشه..
حتی شده من رو بزنه..
دوبارم مچشو گرفتم با یه دختر دیگه بوده ..
به حرفهای من توجه نمیکنه و فقط حرف حرف خودشه ..
می خواهیم با هم ازدواج کنیم  چکار کنم تغییر کنه ؟..

آقا پسر به من میگه با دختری در دوره آشنایی هستیم و قراره با هم ازدواج کنیم ولی:

که دیر به دیر جواب تماس هامو میده..
بی محلی میکنه..
همه کاری براش میکنم اما اون اینطور نیست ..
هر طوری خواسته همانطور شدم ..
هر خواسته ای داشته عمل کردم..
خیلی با هم دعوا کردیم ..
اما دوستش دارم ..

خب مشاور به شما چی بگه ؟

چه اتفاقی باید در دوره آشنایی بیافته که متوجه بشید  خانم ، آقا  انتخابتون صحیح نیست

خوشتیپی و خوشگلی و موقعیت خوب و خوش اندامی و باکلاس بودن و اینا رو بذارید کنار

اخلاقش چطوره ؟ درکش چطوره ؟ فهمش شعورش ؟ شخصیتش چطوره ؟
تو زندگی با اینا کار دارید.

بعد ازدواج آدمها شاید بدتر بشوند  اما از چیزی که الان هستند بهتر نمی شوند تازه در دوره شناخت بهترین رفتاراشونو دارند نشان میدهند  تا شما رو جذب کنند  به امید تغییر نباشید.

شوهر من میل جنسی زیادی دارد اما من میل جنسی یا اصلا نداشته یا خیلی کم دارم.برای رفع این مشکل چه کنم؟

پاسخ:

قرار نیست مقدار و میزان تمایلات جنسی ، یا نوع و کیفیت آن در زن و مرد یکسان باشد . قرار درست این است که زن و مرد از هم با رضایت مناسب به بهره مندی در همه جهات و از جمله نیازهای جنسی برسند و برای رساندن به تامین ، نیازی نیست ما هم به تامین برسیم . وقتی شما گرسنه نیستی ، برای شوهر غذا درست نمی کنی؟! می دانی که او بشدت گرسنه است و تو از اینکه غذایت را خورده است لذت می بری ، اگر چه خودت اشتهایی نداری در مسایل جنسی هم همین است . قرار نیست هروقت اشتها داریم تامین بدهیم مهم این است که تامینی که می دهیم و می گیریم باعث لذت و بهره مندی یکدیگر باشد ، نه وسیله رنجش هم بشویم.

من به حجاب خیلی اهمیت میدم و دوس ندارم موهام اصلا مشخص باشه ولی شوهرم دوس داره تا ی حدی ولی نه زیاد مشخص باشه و خانوادش هم همینطور و مدام ازم این درخواست رو دارن ولی من خیلی معذبم و عذاب وجدان میگیرم باید چیکار کنم لطفا راهنماییم کنید ممنون

پاسخ:

با نرمی و مهربانی و بدون برخورد و مقابله ، به شوهرت توضیح بده که چون این یک حد دینی ست و من می خواهم بندگی خدا را بکنم و نباید از خودم مقدار تعیین کنم ، نسبت به این درخواست شما معذب هستم و از طرفی از اینکه با شوهرم و درخواستش مخالفت بکنم نیز بشدت معذبم . لذا خواهش می کنم درخواستت را در چیز های دیگری قرار دهی که من دچار رنج از ناحیه حیا و حریمم نشوم.

1. درباره‌ی تولد یافتن فرزند پسر، در احادیث سفارشاتی شده است که دو نمونه ذکر می‌شود:

پیامبر اکرم(ص) می‌فرماید: «کسى که فرزندى در راه دارد، اگر نیّت کند که نامش را محمد یا على بگذارد، خداوند متعال به او پسر خواهد داد».[1]

امام صادق(ع) می‌فرماید: «هرکس که زنش باردار است و فرزندش چهار ماهه شد، رو به قبله بایستد و آیة الکرسى بخواند، و دست به پهلوى همسرش گذارد و بگوید: اللَّهُمَّ إِنِّی قَدْ سَمَّیْتُهُ مُحَمَّدا (خداوندا من این فرزند، را محمد نام گذاردم)، خداوند این جنین را پسر می‌کند، و اگر به عهد خود وفا کند و نام او را محمد نهد خداوند آن را وسیله برکت او قرار دهد و گرنه اختیار با خداست که او را نگهدارد یا ببرد».[2]

2. گفتنی است؛ دعا کننده باید مصلحت الاهی در درخواست خود را در نظر داشته باشد؛ یعنی بداند که خداوند اگر مصلحت بداند دعایش را مستجاب می‌کند، و فرزندش، پسر متولد می‌شود. به دیگر سخن؛ تنها دعا برای پسر شدن فرزند علت تامه نیست، و نباید خیال کرد حالا که این دعا خوانده شد، حتماً باید پسر متولد شود. همچنین باید دانست که والدین از خداوند مهربان سلامت فرزند خود را بخواهند؛ همان‌طورکه هر وقت به امام زین العابدین(ع) بشارت مى‏دادند که فرزندى برایتان به دنیا آمده، سؤال‏ نمى‏فرمود که آیا پسر است یا دختر، بلکه مى‏فرمود: آیا سالم‏ و بى‏عیب است؟ اگر مى‏گفتند آرى، مى‏فرمود: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ‏ یَخْلُقْ‏ مِنِّی‏ شَیْئاً مُشَوَّهاً»؛ سپاس خدایى را که از من فرزندى ناهنجار به دنیا نیاورد.[3]

نظر تو در مورد زندگی مشترک یا مستقل از خانواده‌ها چیست؟ آیا تصمیم داری بعد از ازدواج مستقل از خانواده باشی؟

خانواده تو در مورد استقلال ما چه نظری دارند و آیا این اجازه را به تو می‌دهند؟ آیا خود تو توانایی عاطفی و روانی مستقل شدن از والدین را داری؟ آیا بیش از حد به آنها وابسته نیستی؟

آیا ممکن است به خاطر رها شدن از شرایط خانوادگی فشارآور ازدواج کنی؟

آیا ممکن است به خاطر نگرانی از بالا رفتن سن ازدواج کنی؟ یا به خاطر گریز از تنهایی ازدواج کنی؟

آیا انگیزه‌ات از ازدواج، نیاز خودت است یا به دلیل وسوسه‌ها یا فشار‌های دیگران می‌خواهی ازدواج کنی؟

هدف‌هایت در زندگی تا به حال چه بوده‌اند و بعد از این چه خواهند بود؟ هدف‌هایت را اولویت‌بندی کن و بگو؟

به نظرت همسر ایده‌آل چه جور آدمی است؟ آیا همیشه همین‌طور فکر می‌کردی؟ خانواده‌ات در این مورد چه فکری می‌کنند؟ آیا

تفاوتی در نظرات تو خانواده‌ات در مورد همسر ایده‌آل وجود دارد؟

تا حالا سابقه بیماری خاصی داشته‌ای؟ اگر مورد خاصی وجود داشته بگو؟

قبل از من هم به خواستگاری شخص دیگری رفته‌ای؟ (یا قبل از من هم خواستگاری داشته‌ای؟) دلیل رد آنها چه بوده است؟

چه آرزوهایی داری؟ از چه چیز‌هایی خوشت می‌آید؟ چه چیز‌هایی را دوست داری که داشته باشی؟ آرزو داری چه چیز‌هایی در زندگی‌ات اتفاق نیافتد؟

چه چیز‌هایی برای تو مهم هستند، در حدی که به آنها می‌گویی ارزش؟ اولویت ارزش‌های تو چیست؟

به چه چیز‌هایی علاقه داری؟ (ورزش، موسیقی، مسافرت، تحصیل، شغل، مطالعه، فرزند‌پروری و…)

نظرت در مورد زمان بچه‌دار شدن چیست؟ نظر خاصی داری؟ چرا؟

چقدر مذهبی هستی؟ خانواده‌ات چه طور؟

الان درآمد ماهیانه‌ات چه‌قدر است؟ آیا از عهده تامین زندگی برمی‌آیی؟ آیا شغل ثابتی داری؟

در مورد کار کردن زن، بیرون از خانه چه نظری داری؟

چند تا دوست صمیمی داری؟ کلا آدم معاشرتی هستی یا نه؟

می‌خواهی چه قدر با خانواده‌ات ارتباط داشته باشی؟ اگر لازم باشد بین خانواده و همسر یکی را انتخاب کنی چه کار می‌کنی؟

آیا در مورد خانه، ماشین، شهر محل سکونت و… نظر خاصی داری؟

نظرت در مورد تقسیم کار منزل چیست؟ نظرت در مورد کمک به همسر در امور منزل چیست؟ نظرت در مورد دخالت در شغل و کار مرد، خارج از خانه چیست؟

اگر یک وقتی در مورد تفریح آخر هفته اختلاف پیدا کنیم چه طور به تفاهم می‌رسیم؟

تا چه حد در تصمیم‌گیری‌هایت مستقل عمل می‌کنی؟ تا چه حد با دیگران مشورت می‌کنی؟ تا چه حد از همسرت کمک خواهی گرفت؟

به نظر تو، چه اشکالاتی هست که از همین الان نباید در طرف مقابلت وجود داشته باشد؟

اگر اشکالی در طرف مقابل دیدی چه طور مطرح می‌کنی؟

راه‌های نشان دادن علاقه و محبت کدام‌ها هستند؟ فکر می‌کنید تا چه حد باید احساسات و محبت را نسبت به همسرت بیان کنی؟

نظرت در مورد جایگاه مرد و زن در زندگی چیست؟

اگر به ناچار شوهر یا زن به خاطر شغلش به جای دیگری منتقل شد، تو چه خواهی کرد؟

وقتی از کسی ناراحت می‌شوی، معمولا چه راهی را پیش می‌گیری؟

نظرت در مورد جذابیت ظاهری طرف مقابل چیست؟ در مورد جذابیت باطنی‌اش چه؟

نظرت در مورد مراسم و تشریفات ازدواج چیست؟ چه‌قدر خرج کنیم؟ در این مورد چه‌قدر با خانواده توافق داری؟

خصوصیات فردی مانند چاقی و لاغری، زیبایی، قد و وزن چه‌قدر برایت مهم است؟ آیا طرف مقابل خود را از این لحاظ می‌پسندی؟

معمولا چند درصد تصمیم‌هایتان منجر به عمل می‌شود؟ چند درصد تصمیم‌هایتان را خودتان اتخاذ می‌کنید؟

به طور کلی در مورد جایگاه مسائل جنسی در زندگی زناشویی چه نظری داری؟

محل کار و زندگی‌ات کجاست، در کجا تحصیل کرده‌ای؟ آیا امکان تحقیق در محل کار، تحصیل و زندگی‌ات وجود دارد؟

گذشته طرف مقابل چه‌قدر برایت اهمیت دارد، چه اطلاعاتی در مورد گذشته فرد می‌خواهی داشته باشی؟

 آیا تردیدی هم درخصوص ازدواج داری؟ چه تردیدی داری؟ آیا حاضری درخصوص تردیدت با طرف مقابل صحبت کنی؟

اگر تضاد و مشکلی بین تو و همسرت پیش بیاید آن را چگونه برطرف می‌کنی؟

چه نقاط قوت و چه نقاط ضعفی در طرف مقابل می‌بینی؟ آیا حاضری آنها را مطرح کنی؟

آیا همدیگر را دوست دارید؟ میزان دوست داشتن هرکدامتان نسبت به طرف مقابل چقدر است؟

به نظرت نشانه‌های علاقه همسرت به تو چیست و یا چه باید باشد؟

 سوال:
همسرم به مشاوره نمی آید و بارها با اون درخصوص مراجعه به مشاوره صحبت کردم ولی معتقده مشکل از منه نه ایشون، ضمنا احساس میکنم انقد بهش محبت کردم که وظیفم شده خواهش میکنم بفرمایید من باید چیکار کنم؟

پاسخ:
دعوت به مشاوره تان غلط بوده است وقتی ایشان می گوید مشکل از شماست،‌ معلوم می شود شما در دعوت به مشاوره تان طوری بیان کرده اید که گویا لازم است مشاور ایشان را ادب کند! دعوت به مشاوره برای شکایت یکی از دیگری نیست که مشاور هم قاضی نیست و قرار نیست به نفع کسی صحبت کند.

کار مشاور این است که با شناسایی مسایلی که بین زن و شوهر وجود دارد و طرح قواعدی که برای انجام زندگی مشترک ضروری ست،‌ کمک کند تقابلهای همسران با انجام تغییرات لازم در نگرش و رفتار طرفین،‌ به بهبود زندگی منجر شود اگر مرد این دعوت را بشنود مقاومتی ندارد.

سوال:
سلام؛ همسرم خیلی زود عصبانی میشه، من تو عقد هستم، میخوام بدونم این درسته که مردا در صورت نیاز جنسی عصبانی میشن و کنترل خشم خودشون رو ندارن من چطوری میتونم کمکش کنم چون وقتی عصبانی میشه کوچکترین موضوعی باعث میشه به همه بی احترامی کنه با تشکر.

پاسخ:
مسئله پرخاشگری زودرس ناخواسته که عمدتا از دایره کنترل فرد بیرون است، یک اختلال رفتاری ست که نیاز به بررسی و درمان دارد این مسئله بطور مستقیم به تامین یا عدم تامین جنسی ربطی ندارد اما کسانی که دچار اختلال پرخاشگری ناخواسته هستند به هر تحریکی از کوره درمی روند که یکی از آنها همین نیازهای جنسی ست ضمنا نه پرخاشگری ویژگی عمومی مردان است و نه عدم تامین جنسی در مردان منجر به علامتی اینچنینی می شود.

 سوال:
سلام؛ من و همسرم زمانی که باهم اختلاف پیدا میکنیم و تا حدودی بحث و دلخوری ایجاد میشه دو شیوه کاملاً مختلف از هم رو داریم واسه ارامش پیدا کردن. من دوست دارم وقتی ناراحتم همسرم کنارم باشه و با حرف زدن آرومم کنه ولی اون دوست داره تنها باشه تو همچین شرایطی چطور میتونیم به هم آرامش بدیم وقتی دو نقطه متقابل هم هستیم؟

پاسخ:
اولاً این، دو نقطه مقابل هم نیست و خیلی طبیعی ست که زن که دلخور و شاکی از مسئله ای باشد،‌ دوست داشته باشد در مورد آن موضوع توضیح بدهد و آرامش یافتن و نوازش شدن توسط مرد را بخواهد. و مرد هم که اقتدار و عزتش با مجادله و مقابله شما شکسته شده است،‌ میل به فاصله گیری داشته باشد.

شما بجای تغییر در علایم رفتاری بعد از مقابله و مجادله،‌ باید مسیر انتقال درخواستهایت را اصلاح کنی و بجای مجادله و مقابله به طرح نیاز خالص خودت بپردازی و از هر فشاری بر مرد اجتناب کنی.

 سوال:
سلام؛ می خواستم بدانم که چه زمانی است که مرد نظر زنش را به نظر خود ترجیح داده ودر همه ی مسائل اول نظر زنش برای او اهمیت پیدا می کند وسعی می کند نظر او را جویا شود. این اتفاق در زندگی چه زمانی رخ می دهد؟ ممنون از راهنمایی های شما


پاسخ:
سئوالتان از ریشه غلط است و نوعی خودخواهی و خودرایی و میل به سلطه در آن مخفی ست فرض کنید این سئوال را مرد پرسیده باشد، آنوقت ترجمه شما از آن چیست ؟ آیا مردی را نمی بینید که دنبال احاطه و سلطه بر زن است و خیال می کند روش و تکنیکی دارد که باید به آن دست پیدا کند؟!

می بینید که آنچه اشکال است انگیزه و میل به این نتیجه است که مانع جدی در مسیر انجام یک زندگی با ارزش زوجیت است. در زوجیت زن و مرد بجای آنکه دنبال تسخیر دیگری و احاطه بر همسر باشند،‌ می دانند زندگی شان روبروی هم نیست که بخواهند یکی مسلط و دیگری تحت سلطه باشد، زندگی،‌ انجام یک کار مشترک است که مرد و زن را در کنار هم و برای هم،‌ در مسیر ارتقاء و تعالی زندگی قرار می دهد.