..حرف های در گوشی..حرفهایی که هر زن و شوهری لازمه بدونند..

قسمت هفتم

یک لیوان آب و یک حبه قند را درنظر بگیرید؛ چون در قند و آب قابلیت ممزوج یا آمیخته شدن وجود دارد، وقتی قند را داخل آب بیاندازید، به یک ترکیب جدید می رسید که دیگر نه آب است  نه قند. ویژگیهای اولیه می توانند خیلی متفاوت باشند، گاهی می توانند متضاد باشند؛ یکی شیرین وجامد، یکی بی مزه و مایع. این تفاوت ها مانع آمیختگی آنها نمی شود. نکته دوم اینکه است که حالا هر قطره از این ترکیب را بردارید، هم آب دارد هم قند، ولی نه آب است نه قند. این ترکیب مربوط به هر دو عضو است. 

ما در زندگی وقتی با چالش روبه رو می شویم، این الفاظ را به کار می بریم؛ پول من، زحمت من، مامان من، شرایط من، تحصیل من، ذوق من، آمادگی من. یعنی آدم ها در ازدواج، ترکیب مشترکی رو شکل دادند، درحالیکه هنوز به قابلیت و توانایی زوجیت نرسیده اند، یعنی من هنوز امکان زوج زندگی کردن را ندارم و همچنان در فردیت خودم زندگی می کنم. پس با این حساب انتظارم از دیگری چیست؟

 لذا شخص وقتی در رفتار فرد مقابل خودش مغایرتی پیدا کند، به نظرش می رسد که انتخابش غلط بوده، حتی اگر این دیدگاه نسبت به یک موضوع و ماده خاص باشد. مثلا شخص گفته تابلو چقدر قشنگ است در حالیکه از نظر طرف مقابل چندان قشنگی ندارد. در نتیجه شخص آزرده شده، که چرا این با من هماهنگی ندارد؟! 

لازم نیست ما در نوع رفتارها به تشابه برسیم، بلکه باید در هر شخص تفاقی رخ بدهد؛ اینکه فرد قابلیت آمیختگی پیدا کند. زوجیت، قابلیت بسیار اساسی برای هرشخص است. 

ادامه دارد...

دکتر حمید حبشی